‘De woningen zijn te gast in het landschap.’

Van Egmond, architecten ontwerpt het Waterrijk: veertig luxe twee-onder-een-kap-woningen rondom een bloeiende kreek, waar de natuur zijn gangetje mag gaan. 

Tom Bleijswijk, architect: ‘We creëren een woonomgeving, waar de huizen te gast zijn in de natuur. Alsof ze geland zijn in het park, staan ze op houten vlonders, die boven het landschap zweven. Sommige steken een stukje over het water. Andere worden omringd door wilde grassen, die rondom de vlonders hun weg omhoog vinden. Via grote raampartijen en puien die helemaal open kunnen, halen we de natuur de woningen binnen.’

‘We gaan voor frisse, eigentijdse architectuur.’
‘De woningen zijn alzijdig ontworpen, met de voorzijde richting park en de achterzijde richting kreek. Vanuit je woonkeuken loop je door de openslaande deuren zo het terras op, dat overgaat in een privévlonder. Rondom de vlonders en op het water zal een grote variëteit aan gewassen allerlei soorten dieren aantrekken. Vanuit je luie terrasstoel kun je genieten van vlinders, libellen, meerkoetjes en nog veel meer.’

‘We gaan voor frisse, eigentijdse architectuur. Strak, stoer, maar tegelijkertijd ook verfijnd. Elementen van het Shellgebouw komen terug in het ontwerp van de tweekappers. Zo is de verhoogde vlonder met houten pergola, die rondom de woning loopt, een knipoog naar de verhoogde colonnade van het Shellgebouw. Deze zorgt voor een geleidelijke overgang van openbaar naar privé.

‘Ook vogels en vleermuizen zullen hun plekje vinden in de wijk.’

‘Het duurzame, circulaire karakter van de wijk, is in het Waterrijk heel goed voelbaar. Het zit hem in de materialisatie, in het natuurlijk warme kleurenpalet met lichte tinten. In gevels met nestkastjes, waardoor vogels en vleermuizen hun plekje zullen vinden in de wijk. Maar het zit hem ook in het hergebruik van materialen. Zo zijn we aan het onderzoeken of we het hout van de bomen die moeten wijken voor Vijfsluizen, kunnen gebruiken voor de vlonders en het hekwerk. Op die manier ontstaat een wijk waar landschap en woningen als het ware met elkaar versmelten.’